domenica 28 ottobre 2018

E' domenica --1--


^^^^^^^^
Se leggendo l'Epistola e il Vangelo della giornata domenicale ripassiamo -inoltre- un poco la lingua degli "arbëreshë"   è nostra convinzione che facciamo bene sia allo spirito che all'identità del nostro paese: Hora e Kuntisës.

Nulla a  Contessa si è fatto in anni recenti a tutela dell'arbëreshë se non festicciole -non proficue allo scopo- finanziate con denaro pubblico che nulla, proprio nulla, hanno avuto a che fare con la tutela linguistica (ma dovremmo dire: col ricominciare ad apprendere). 
Sarebbe il caso, se esiste una volontà politica, che si cambiasse musica almeno con l'Amministrazione recentemente insediatasi. Si tratta infatti di ricominciare ad imparare l'arbëreshë.


^^^^^^^^^^
28 Ottobre 2018

NGA LETRA E PALIT EFESJANЁVET

Vёllezёr, Perëndia ç’është i bëgatë ndë lipisi, për dashurinë e tij të shumtë, me të cilën na deshi mirë me gjithë se ishim të vdekur për mëkatët, na dha neve jetë mbë Krishtin - me hir jini të shpëtuar - na ngjialli bashkë edhe na vuri të rrimë bashkë ndër qielloret me anë të Jisu Krishtit, se të buthtonjë ndër shekulit e ardshëm pasurinë shumë të madhe të hirit të tij me anë të mirësinë çë ka mbi ne mbë Jisu Krishtin. Sepse me hirin jini të shpëtuar me anën e Besës; dhe kjo nuk ësht prej jush, po ësht durata e Perëndisë jo nga punët, se të mos të mbanet lart ndonjerì. Sepse jemi krijesë e tij, krijuar mbë Jisu Krishtin për punë të mira, të cilat i përgatiti Perëndia më parë, ashtu çë t’ecim në ato

VANGJELI 
Nd’atë mot ju qas Jisuit një burrë çë kish ëmër Jair dhe ish kryetar i Sinagogës, e tue u shtënë përpara këmbëvet të Jisuit e parkalesnej të hynej te shpia e tij, sepse ai kish një bilë të vetme dymbëdhjetë vjetsh, çë ish e vdis. Dhe si ai venej, gjindja e shtrëngonej. E ish një grua çë rrjidh gjak çë nga dymbëdhjetë vjet, e cila me gjithë se kish grisur ndër jatronj gjithë të pasurit e saj dhe s’mundi të shërohej nga mosnjeri, ju qas prapa e i ngau podhenë e së veshurës së tij, dhe gjithnjëherje i qëndroi të rrjedhurit e gjiakut të saj. Dhe Jisui tha: “Kush më ngau?”. E si ghjithë mohojin, tha Pjetri e ata ç’ishin me të: “Gjindjet të rrinë rreth dhe të shtrëngojnë nga ghjithë anët e ti thua: Kush më ngau?”. Po Jisui tha: “Njerì më ngau, sepse ndiejta se nga u dolli fuqi”. Kur gruaja njohu se s’mund rrij e fshehur, tue u dridhur, vate e ju shtu përpara atij, dhe përpara gjithë gjindjes rrëfiejti pse e kish ngarë e si gjithnjëherje u kish shëruar. Dhe Aì i tha asaj: “Bën zëmër, o bilë, besa jote të shpëtoi, ec mbë paqe”. Si aì folnej ende, vjen një nga shpia e kreit të Sinagogës, tue i thënë këtij: “Jot bilë vdiq, mos e lodh më Mjeshtrin”. 

Nessun commento:

Posta un commento